| Hèstas e hestenaus qu’escandeishen lo parçan e que ritman la vita deus sons poblants, deus sons visitaires, qui en blanc e arroi, en chamarra, bonet, en jeans… e’s cambian en Festaires. Que sia patronau, ligada au calendari liturgic o sasonèr, aus mestièrs tradicionaus, be sembla la Hèsta estar la cultura comuna aus país d’Aquitània, ua identitat reivendicada per deus país d'Aquitània autan de faiçons originaus eretadas deus sègles passats e qui son la nosta part d’universau. |
Tot vilatge, tota vila, e lhèu tot barri, qu’a la soa hèsta. Jos l’egida d’un Sent Patron, entre missa, corsas de vacas, passacarrèra o bal, que pren autant au religiós com au profane.La hèsta...
D’un solstici tà l’aute, de Nadau tà la Sent Joan d’estiu, Aquitània que s’abrasa alavetz de huecs : halhas de Nadau e halhas de Sent Joan. Entre los dus, Carnaval que hesteja lo passatge...
Mantuns país d’Aquitània que celèbran las lors produccions agricòlas, las lors especialitats gastronomicas o economicas e tot. Aqueras hèstas o hèiras, que sian creadas de non i a guaire,...
Lo concèpte de Hestenau, pro recent puish que vad en 1830, que coneish un vam considerable desempuish 1945. Aqueste tèrmi de hestenau qui hè bèth drinòt resson a hèstas, carnaval o estivenc...
